بسم الله الرحمن الرحيم
اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ
العالَمينَ. وَ الصَّلوةُ وَ السَّلامُ عَلي خَيرِ خَلقِهِ، اَشْرَفِ بَرِيَّتِهِ
اَبِي الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ الطَّيّبينَ الطّاهِرينَ
وَ عَلي جَميعِ الأَنبِيآءِ وَ المُرسَلينَ سِيَّما بَقِيَّةِ اللهِ فِي
الأَرَضينَ. وَ لَعْنَةُ اللهِ عَلي أعْدآئِهِمْ أجْمَعينَ.
ماه رمضان، ماه مباركي است. ماه
پرعظمتي است. اگر خير دنيا بخواهيد، در اين ماه هست، در اين ماه رحمت پروردگار
عالم نازل مي‌شود. پروردگار عالم وعده داده است كه دعاها را مستجاب كند. اگر خير
آخرت هم بخواهيد در اين ماه هست.
در قرآن شريف مي‌خوانيم: وقتي
روزه‌گيرها وارد بهشت شدند به آنها خطاب مي‌شود:
(كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئاً
بِما اَسْلَفْتُمْ فِي الأيّامِ الْخالِيَةِ)[1]
«روزه‌هايي كه گرفته‌ايد، تبديل
به نعمتهاي بهشتي شده است. بخوريد و بياشاميد؛ اين پاداشي است كه در ماه مبارك
رمضان براي خود تهيّه كرده‌ايد.»
اگر «سير و سلوك» هم بخواهيد مي‌توانيد
در اين يك ماه راه پنجاه ساله را بپيماييد. حتي بعضي اوقات مي‌توان به يك شب، به
يك روز و گاه به يك ساعت، راه پنجاه ساله را پيمود. پروردگار عالم مي‌فرمايد:
(كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ
كَما كُتِبَ عَلَي الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ)[2]
«اگر روزه را براي شما واجب
كردم، چنانچه براي ديگران واجب كردم، براي خودسازي است؛ براي سير و سلوك است.
پي نوشت ها:
[1]. سوره ی الحاقّه، آيه 24.
ترجمه: «بخوريد و بياشاميد، گوارايتان باد، (اينها) به خاطر آن چيزهايي است كه خود
در دنيا تهيّه ديده‌ايد.»
[2]. سوره ی بقره، آيه ی 183.
ترجمه: «روزه بر شما واجب شد چنانچه بر پيشوايان واجب شده بود، باشد كه
(بدينوسيله) تقوي پيشه كنيد.»